Skip to main content

Μάχη της Ευρώπης “που έχουμε” και αυτής “που θέλουμε” οι εκλογές στην Ισπανία

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε και οι κάλπες των πιο κρίσιμων εκλογών, όχι μόνο για την Ισπανία αλλά και για το μέλλον της Ευρώπης, ανοίγουν το πρωί της Κυριακής. Όπως όλα δείχνουν το τέλος του δικομματισμού, που επικρατεί στη χώρα από το θάνατο του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο το 1975, είναι προ των πυλών, με το Σοσιαλιστικό Κόμμα αλλά και τους Αριστερούς Ρodemos να δίνουν μάχη στήθος με στήθος για τη δεύτερη θέση.

Πρόκειται για μία μάχη μεταξύ «λιτότητας» και «αλλαγής» που η Ευρώπη περιμένει με αγωνία εδώ και καιρό. Νικητής των εκλογών θα είναι και πάλι, όπως όλα δείχνουν, ο δεξιός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, ο οποίος για να παραμείνει στην εξουσία θα πρέπει να συνεργαστεί. Μέχρι στιγμής όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν δηλώσει ότι δεν προτίθενται να συγκροτήσουν κυβέρνηση συνεργασίας, και το μέλλον είναι αβέβαιο.

Αν και ο νόμος ορίζει ότι δεν μπορούν να δημοσιευτούν δημοσκοπήσεις την παραμονή των εκλογών, έρευνες που είδαν τη δημοσιότητα το Σάββατο δείνουν 26,6% στο Λαϊκό Κόμμα με το Σοσιαλιστικό να ακολουθεί με 20,8% και τους Ρodemos σε απόσταση αναπνοής με 20,1%. Τέταρτο το ισπανικό Ποτάμι, το Κόμμα των Πολιτών - Ciudadanos όπως λέγεται - το οποίο αν και αναμενόταν να είναι ο ρυθμιστής των εκλογών στον δρόμο προς την κάλπη φαίνεται να «ξεφούσκωσε».

Η ψήφος στην Ισπανία δεν είναι υποχρεωτική, και οι αναποφάσιστοι αλλά και οι απέχοντες είναι ο πρώτος στόχος των κομμάτων. Ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος είναι και ο εκλογικός νόμος, που με την «διόρθωση» της αναλογικότητας των αποτελεσμάτων των κομμάτων, κατανέμοντας τις έδρες σε συνδυασμό με την επίδοσή του στις επιμέρους αυτονομίες, καθιστά θεωρητικά δυνατόν να υπάρξει περίπτωση που ένα κόμμα να έχει κερδίσει τις εκλογές να μην επιτυγχάνει εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο.

Προεκλογική περίοδος με άρωμα Ελλάδας

Από όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ρodemos χάραξαν κοινούς στόχους ενάντια στα «πραξικοπήματα» της «δημοκρατικής» Ευρώπης, το ένα κόμμα χρησιμοποιήθηκε από τους αντιπάλους του για το άλλο ως… φόβητρο.

Αν και η Ισπανία μαστίζεται από την ανεργία και βλέπει τα οικονομικά της να παίρνουν την κατιούσα, μεγάλο τμήμα της προεκλογικής αντιπαράθεσης εστίασε στους συσχετισμούς με την Ελλάδα. Το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο τρόπος που η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίστηκε από την Ευρώπη αποτέλεσε κομμάτι της επιχειρηματολογίας του Μαριάνο Ραχόι. «Δεν θα αφήσουμε τη χώρα μας να γίνει Ελλάδα», επανέλαβε σε όλες τις διαφορετικές εκδοχές της φράσης σε πολλές ομιλίες του. Ήταν άλλωστε από τους πρώτους που κούναγε το δάκτυλο στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των πολύμηνων διαπραγματεύσεων, ζητώντας πιο πολλά και πιο σκληρά μέτρα, φοβούμενος τη δυναμική των Ρodemos, αν και ο ίδιος προεκλογικά έταξε στους ψηφοφόρους του φοροελαφρύνσεις προς άγραν ψήφων.

Την ίδια τακτική αλλά με χαμηλότερους τόνους υιοθέτησε και η ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Αν και ο ηγέτης του κόμματος Πέδρο Σάντσεθ απέφυγε τις ευθείες αναφορές, την «βρώμικη δουλειά» ανέλαβε να κάνει ο ιστορικός ηγέτης του κόμματος Φελίπε Γκονθάλεθ που στο κλείσιμο της προεκλογικής εκστρατείας του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην Ανδαλουσία, αναφέρθηκε επιτιμητικά στη σχέση του Ιγκλέσιας με τον Έλληνα πρωθυπουργό. “Μην τους αφήνετε να μας μιλούν για την Ελλάδα, τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Εάν εκείνοι είχαν θριαμβεύσει εκεί τώρα θα ήταν εδώ, μαζί με τους Podemos στην εκστρατεία. Tους βλέπετε πουθενά;”, τόνισε ο Γκονθάλεθ.

Οι Ciudadanos του Άλμπερτ Ριβέρα από την άλλη στο πολιτικό τους ντεμπούτο έδειχναν μέχρι τέλους να κατέχουν τη δεύτερη θέση και να αναδεικνύονται οι μεγάλοι - ουσιαστικοί- νικητές των εκλογών, αλλά οι παλινωδίες στη ρητορική τους μάλλον δεν τους βγήκαν σε καλό. Κεντρώοι και νεοφιλελεύθεροι, υιοθέτησαν τα συνθήματα των Αριστερών Podemos για αλλαγή και μάχη ενάντια στο παλιό, προτείνοντας όμως διαφορετικές λύσεις. Την ίδια στιγμή κατά την προεκλογική εκστρατεία έδειξαν την ιδεολογική τους ευελιξία παρέχοντας την στήριξή τους στους Σοσιαλιστές στην τοπική κυβέρνηση της Ανδαλουσίας και στο Λαϊκό Κόμμα στην περιφέρεια της Μαδρίτης.

Το come back των Podemos

Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων των τελευταίων εβδομάδων για το κίνημα των Podemos, που ξεκίνησε από τις πλατείες, ήταν απογοητευτικά. Με τους δημοσκόπους να τους δείχνουν τέταρτους και καταϊδρωμένους, οι πολιτικοί αναλυτές βιάστηκαν να μιλήσουν για ένα κόμμα αγανάκτησης και τιμωρίας των δεινών που η κυβέρνηση Ραχόι έφερε. Πολλοί είδαν στην ελεύθερη πτώση τους την απόσταση από τις αρχικές ριζοσπαστικές πολιτικές της θέσεις με τις οποίες εμφανίστηκαν.

Η ρητορική υπεροχή του ηγέτη τους, Πάμπλο Ιγκλέσιας, έναντι των αντιπάλων του στις τηλεοπτικές τους μονομαχίες όμως στάθηκε αρκετή, για να επαναφέρει τους Podemos σε θέση ισχύος. Σημαντικότερος παράγοντας όμως στο δυναμικό αυτό come back, ήταν το γεγονός ότι η ηγεσία του κόμματος άφησε στην άκρη τα εσωκομματικά προβλήματα της και συνασπίστηκε με τις κινηματικές ενωτικές πρωτοβουλίες που είχαν κατακτήσει την περασμένη άνοιξη τους δήμους της Μαδρίτης, της Βαλένθια, της Βαρκελώνης, του Κάδιξ, της Σαραγόσα, της Κομποστέλα, της Κορούνια, κ.α.

Μάχη της Ευρώπης που έχουμε και της Ευρώπης που θέλουμε

Οι εκλογές στην Ισπανία δεν είναι μόνο μία μάχη μεταξύ των κομμάτων της χώρας. Είναι πρώτα από όλα μία μάχη μεταξύ της της Ευρώπης που έχουμε και της Ευρώπης που θέλουμε. Για αυτό το μήνυμα που θα στείλει το αποτέλεσμα τους χαίρει πολλών αναγνώσεων.

Ο πρώτος μονομάχος είναι η Ισπανία - και η Ευρώπη - της λιτότητας του Μαριανό Ραχόι. Η Ισπανία της πολιτικής που είχε ως αποτέλεσμα 15.000 αυτοκτονίες, 100.000 εξώσεις, 4,15 εκατομμύρια άνεργους και 1,23 εκατομμύρια πολίτες στα όρια της φτώχειας.

Ο δεύτερος μονομάχος είναι η Ισπανία - και η Ευρώπη - του Πάμπλο Ινγκλέσιας. Μία αντιδιαμετρικά αντίθετη πολιτική προσέγγιση που δεν βάζει στο στόχαστρο μόνο τον νεοφιλελευθερισμό και τη λιτότητα, αλλά βάζει και στόχο την ανασύνθεση της κοινωνίας από τα κάτω κι έναν νέο ευρωπαϊκό πολιτισμό με κυρίαρχους ηγέτες τους λαούς.

Κάπως έτσι εξηγείται, άλλωστε, και η αντίδραση της καγκελαρίου της Γερμανίας Άνγκελας Μέρκελ, η οποία όταν ο Μαριάνο Ραχόι στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής για το προσφυγικό της είπε ότι οι Podemos ενδέχεται να τερματίσουν δεύτεροι, έμεινε… κάγκελο!

Τι μέλλει γεννέσθαι; Η απάντηση στις κάλπες!

Πηγή:


Διαβάστε ακόμα:

Comments

Popular posts from this blog

Oct. 7 Reports Implode: Beheaded Babies, NY Times Scandal, & More

Glenn Greenwald    

Israel’s Descent Into Madness & the Holocaust Comparison

BreakThrough News   Rania Khalek was joined by Tarik Cyril Amar, a historian from Germany and associate professor at Koc University in Istanbul, to discuss Israel’s descent into genocidal fascism. Prof. Amar addresses whether it’s useful to make Holocaust and Nazi comparisons and the real reason behind the West’s unshakeable loyalty attitude when it comes to Israel’s barbarism.   

Zionist and US imperialist criminals are about to grab the natural gas off shore Gaza

globinfo freexchange   As the genocide against Palestinians of Gaza is about to be completed with an act of unprecedented brutality by the Zionists and butcher Netanyahu through the bombardment of about 1.4 million civilians in Rafah, it seems that they have already set their next primary goal. Which, in short, is to grab the natural gas resources off shore Gaza, together with their US imperialist buddies whose contribution to the genocide has been undoubtedly critical.     As already reported , in 2007, Hamas came to power and Israel launched an offensive on Gaza Strip, leaving behind 1,400 dead Palestinians, but taking with it the gas fields. Within a year, Israel announced the discovery of the Leviathan natural gas field, which did include Gaza's riches, valued at 453 billion dollars. But Gazans have been denied around 47 billion dollars in revenue. As for Tel Aviv, it's gunning to become a new hub. At that moment in time, that is 2022, Russian oil and gas were sanctioned.

Neocon Queen Victoria Nuland Ends Her Reign: Exposing a Catastrophic Career

Glenn Greenwald    

Το σκάσιμο της φούσκας Μητσοτάκη με νέα επίσημη χρεοκοπία και οριστικό τέλος της μεταπολίτευσης

του system failure   Τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιουνίου ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενα όσον αφορά τις πρώτες θέσεις με βάση και τα αποτελέσματα της πρώτης κάλπης του Μαίου. Αν συμπεριλάβουμε και το ποσοστό της αναμενόμενης αποχής, δεν μας έδωσαν κάποια ιδιαίτερη έκπληξη. Αυτό όμως που φαίνεται να αιφνιδίασε ακόμα και το συστημικό κατεστημένο, είναι η είσοδος των δύο υπερσυντηρητικών, ακροδεξιών κομμάτων Νίκη και Σπαρτιάτες, με το τελευταίο να έχει ξεκάθαρες διασυνδέσεις με τον πρώην Χρυσαυγίτη, Ηλία Κασιδιάρη. Παρά τη μεγάλη νίκη Μητσοτάκη, οι μιντιακοί ινστρούχτορες της καθεστωτικής προπαγάνδας εμφανίστηκαν σε γενικές γραμμές "μουδιασμένοι" και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το συστημικό κατεστημένο (δηλαδή τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που ελέγχουν και το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας), πέτυχε μόνο έναν από τους τέσσερις μεγάλους στόχους που είχε θέσει εξ'αρχής. Μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους, ουσιαστικά έχασε με σκορ 3-1.   Ο μεγάλος στόχος πο

Τυχαία γεγονότα στην τριτοκοσμική μπανανία των Βαλκανίων

failed evolution   1) Συμβαίνει το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην ιστορία της χώρας. 2) Γίνεται αστραπιαία επιχείρηση μοντάζ των συνομιλιών του σταθμάρχη από μηχανισμό του καθεστώτος, πριν ακόμα φτάσει στα χέρια των αρχών, προκειμένου να αποδοθεί η τραγωδία αποκλειστικά σε ανθρώπινο λάθος και να βγουν από το κάδρο οι πολιτικές ευθύνες ανώτατων κυβερνητικών αξιωματούχων. 3) Αναπαράγεται το παραποιημένο υλικό αστραπιαία από ναυαρχίδα της καθεστωτικής προπαγάνδας. 4) Τοποθετείται επικεφαλής στην επιτροπή-παρωδία πρωτοπαλίκαρο του καθεστώτος Μητσοτάκη που εργάζονταν παλιά στην ίδια αυτή ναυαρχίδα. 5) Η επιτροπή κλείνει άρον-άρον την υπόθεση αποκλείοντας ουσιώδεις μάρτυρες που είχαν προειδοποιήσει επανειλημμένα τον αρμόδιο υπουργό για τον κίνδυνο μεγάλου δυστυχήματος. Σταματάει έτσι και η όποια σε βάθος διερεύνηση για την τσιμεντοποίηση του χώρου και την απόπειρα συγκάλυψης της τραγωδίας.  

The Shadowy, Intelligence-Linked Group Driving the US Towards War With Iran

"United Against Nuclear Iran does not miss an opportunity to try to bring the United States closer to a military conflict with Iran. And on the other side of the equation, they also have worked very hard to oppose efforts to de-escalate the U.S.-Iran relationship."   by Alan Macleod   Part 7 - A Lesson From History   The history of Iran has been intimately intertwined with the United States since at least 1953 when Washington orchestrated a successful coup against Prime Minister Mohammad Mosaddegh. Mosaddegh had refused U.S. demands to stamp out Communist influences in his country and had nationalized the nation’s oil. The U.S. installed Shah Mohammad Reza Pahlavi as a puppet ruler. An unpopular and authoritarian ruler, the Shah was overthrown in the Revolution of 1979. Since then, it has become a target for regime change, and its nuclear program is something of an obsession in the West. Often orchestrated by UANI officials while they were in government, the U.S. has carried

Israel Carries Out Most Sadistic Massacre, Opens Fire On Gaza Aid Convoy

Richard Medhurst  

How the CIA oversees the Ukraine proxy war on Russia

Geopolitical Economy Report   Several reports in mainstream US media outlets show how the CIA has helped to direct the proxy war against Russia in Ukraine, and played a role in causing the conflict in the first place. Ben Norton examines the evidence.   Related: Confirmed: US imperialists wanted to drag Russia into a war with Ukraine since at least 2019

The real reason behind TikTok ban

Glenn Greenwald /  Richard Medhurst